listach coraz więcej miejsca, spychając na margines sprawy rodzinne i towarzyskie, a komentarz staje się coraz bardziej żarliwy. Zachwyca się patriotyzmem Warszawy, powszechnym zainteresowaniem działalnością Sejmu. „La politique et la patrie sont devenues l'affaire dominante de ce pays et sur ce pied nous damnions le pion aux français, l'on ne parle que [!] de cela du matin jusqu'au soir". Podobne uwagi pojawiają się często. Na dalsze losy kraju patrzy z optymizmem, wolnym od rozterki. W jego odczuciu – kości zostały rzucone, bieg wydarzeń jest przesądzony wolą patriotów, z którą solidaryzuje się naród. Trzeba się tylko śpieszyć z doprowadzeniem dzieła do końca