Fischera... Obiecał jej... A potem oświadczył, że już za późno... Matce doręczono urnę z twoimi prochami.., Żyjesz, Wiktor, żyjesz! Niech cię dotknę... Skóra i kości... O, Boże...<br>- Ale co z Klarą?<br>- Mogę ci powiedzieć, jeśli chcesz. W zeszłym roku pobraliśmy się...<br>- Ty z Klarą?<br>- Słuchaj, to było potworne. Po-twor-ne... Uciekłem od niej... Rozumiesz? Marzyłem o niej lata... I uciekłem...<br>Pobrali się? Uciekł od niej? Więc Klara żyje! Klara jest wolna! Ta myśl dodała mi skrzydeł, jeśli w ogóle można mówić o skrzydłach na dnie takiego upodlenia. Ptaki, wypłaszane przez dymy krematoriów, rzadko zjawiały się na naszym niebie.<br>W pobliżu