między indywidualnymi produktami takie założenie jest ewidentnie sprzeczne z rzeczywistością. Jednakże w przypadku wyboru między dużymi agregatami jest ona do przyjęcia. Na przykład, jeśli A produkuje dobra kapitałowe, a B dobra konsumpcyjne, to homotetyczność preferencji oznacza, iż skłonność do oszczędzania jest niezależna od poziomu dochodu. Wyjąwszy rodziny żyjące na skraju nędzy, które nic nie oszczędzają, a także rodziny niezwykle zamożne, poświęcające dużą część dochodu na akumulacje, założenie to nie odbiega skrajnie od rzeczywistości. Przyjmując wklęsłość indywidualnych krzywych obojętności, otrzymujemy wklęsłe społeczne krzywe obojętności <gap>, gdzie im wyższy indeks, tym wyższa użyteczność. Krzywa Z<hi rend="lower">1</>Z<hi rend="lower">2</> jest styczna z najwyższą osiągalną krzywą obojętności u3u3 w