lat, który to wiek wypominali jej co bardziej krewcy krytycy, bo do końca z uporem wybierała role młodziutkich dziewcząt. Panna Georges, coraz mocniej krytykowana z powodu patologicznej tuszy, która utrudniała jej swobodne poruszanie się na scenie, odeszła ze scen paryskich w dwa lata później, w 1843 roku; znalazła się w nędzy. Z wielkich aktorek romantycznych pozostawały na scenie starzejące się panie: Dorval (która m.in. przejmowała we wznowieniach sztuk Hugo role, zarzucone przez pannę Mars) i Noblet, ale ich sława też przygasała. Od początku lat czterdziestych opanowały bowiem teatry paryskie aktorki nowe i młode - przebojem uznanie krytyków zdobyła znakomita w rolach