wygląd. Siostrzeńca swego bardzo kocha, choć jest to trochę wariat, bardzo zresztą godny człowiek, nigdy jednak nie byłby mu dał dobrowolnie przycisku, gdyby nie to, że tamten go podszedł. <br> - Podszedł mnie, mój chłopcze. Haniebnie! Prosił, a ja nie dałem. Powiedziałem: "Co ci po nim? A ja go tak lubię". On niby nic. Ale odjeżdżając nie chce przyjąć owoców. A wiedział, niegodny, że złożyłem ślub, iż nikogo nie wypuszczę z plebanii bez koszyczka. W końcu mówi: "No ostatecznie, jeśli wuj da mi ten kamień!" I tak go dostał. Ale bardzo żałuję. Bardzo żałuję - mówił proboszcz z wyraźnym niezadowoleniem. <br>Potem Hubert i Gabi rozmawiali