jedenaście lat. Niestety, odezwał się jakiś chrapliwy głos damski.<br>- Nie mieszka! Już od lat nie mieszka! Nie zostawiła żadnego numeru!<br>To pasowało do Renaty, rewolucyjnie niechlujnej i pogardliwej wobec wszelkich dobrych obyczajów. Nie pozostawało mi nic innego, jak skorzystać z ostatniej woli profesora Tubalnego i zadzwonić do mego niedoszłego teścia niby to w sprawie pracy. Tego zastałem w domu, gdyż przeniósł się przecież w zasłużony, emerytalny niebyt.<br>&lt;gap reason="sampling"&gt;<br>Przybrałem tajemniczą minę.<br>- Tereska jest moją córką - szepnąłem. - Ale to ścisła tajemnica. Tobie jednej ją wyznaję. Nie pytaj o nic więcej.<br>Alicja dopiła swój koniak. Nie mogłem wypaść z roli.<br>- De koniak! - zawołałem do