podchwyciłem prawie wszystko. Von Fuchs mówił:<br>- Nie podoba mi się twój medyk. Mam instynkt do ludzi i nigdy się nie mylę. Wydaje mi się niesympatyczny, a nawet wręcz podejrzany. Tylko, broń Boże, nie chcę mu tym zrobić żadnej krzywdy...<br>Nie wiedziałem, co mam robić. Chciałem wstać i demonstracyjnie przejść obok nich, ale nie zdążyłem tego uczynić, ponieważ dyrektor odezwał się:<br>- Bóg z nim. Nie jest to ważne. Wciąż mam w głowie tę moją wizytę u pacjentki. - I zaczął opowiadać tak szybko jak nakręcony młynek. Czułem się głupio, gdyż teraz nie wypadało już wstać. Zresztą nie mogłem tego zrobić, przykro by mi było