mieliśmy przed oczyma to, co Hieronim Bosch zamknął w swoim kwadratowym obrazie z umęczoną twarzą Jezusa. Że mogliśmy się rozpoznać w potwornych gębach szyderców prowadzących Baranka na rzeź. Mieliśmy to przez tyle wieków przed gałami: że się straszliwie krzywdzimy nawzajem, a trzeba się kochać, tylko kochać, ze łzami kochać. I niczego z tym przesłaniem nie robiliśmy. Pozwoliliśmy wyrobnikom od filozofii i sztuki tworzyć dzieła zupełnie nie na temat, jakby niewinna ofiara Baranka w ogóle się nie dokonywała. Pozwalaliśmy sobie żyć, jakbyśmy nie byli zbawiani, jakby Jezus Chrystus nie umierał wciąż za nas i nasze grzechy. I ja, i każdy z nas przepultywał swój