Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Pamiętnik Literacki
Nr: 12
Miejsce wydania: Londyn
Rok: 1988
Tytuł: Pamiętnik Literacki
Nr: 12
Miejsce wydania: Londyn
Rok: 1988
członków.
Polski Instytut Naukowy z żalem powiadamia o odejściu z naszego grona trzech zasłużonych, wieloletnich członków: dra Witolda Babińskiego, p. Artura Tarnowskiego i prof. Bohdana Zaborskiego.
(s.48)
KAZIMIERZ KAZ OSTASZEWICZ
DOM POLSKIEGO SŁOWA
W Mieście Aniołów łatwo jest o nieziemsko piękny zakątek,
wszak sama nazwa Los Angeles jest też nie bardzo ziemska. A zaczęło się w czasach gdy Nowy Świat wszedł na drogę tak
zwanego postępu, tak zwanej cywilizacji, którą nie tylko tutaj wprowadzano dosłownie ogniem i mieczem. Widocznie by równowaga odczuć została zachowana a brak radości doczesnej
wyrównany obietnicami tej wiecznej, każde nowe osiedle po chrzcie ogniowym dostawało niebiański.
Takie
Polski Instytut Naukowy z żalem powiadamia o odejściu z naszego grona trzech zasłużonych, wieloletnich członków: dra Witolda Babińskiego, p. Artura Tarnowskiego i prof. Bohdana Zaborskiego.
(s.48)
KAZIMIERZ KAZ OSTASZEWICZ
DOM POLSKIEGO SŁOWA
W Mieście Aniołów łatwo jest o nieziemsko piękny zakątek,
wszak sama nazwa Los Angeles jest też nie bardzo ziemska. A zaczęło się w czasach gdy Nowy Świat wszedł na drogę tak
zwanego postępu, tak zwanej cywilizacji, którą nie tylko tutaj wprowadzano dosłownie ogniem i mieczem. Widocznie by równowaga odczuć została zachowana a brak radości doczesnej
wyrównany obietnicami tej wiecznej, każde nowe osiedle po chrzcie ogniowym dostawało niebiański.
Takie
członków.<br>Polski Instytut Naukowy z żalem powiadamia o odejściu z naszego grona trzech zasłużonych, wieloletnich członków: dra Witolda Babińskiego, p. Artura Tarnowskiego i prof. Bohdana Zaborskiego.<br>(s.48)</><br><br><br><br><div type="art" sex="m"><au>KAZIMIERZ KAZ OSTASZEWICZ</><br><br><tit>DOM POLSKIEGO SŁOWA</><br><br>W Mieście Aniołów łatwo jest o nieziemsko piękny zakątek,<br>wszak sama nazwa Los Angeles jest też nie bardzo ziemska. A zaczęło się w czasach gdy Nowy Świat wszedł na drogę tak<br>zwanego postępu, tak zwanej cywilizacji, którą nie tylko tutaj wprowadzano dosłownie ogniem i mieczem. Widocznie by równowaga odczuć została zachowana a brak radości doczesnej<br>wyrównany obietnicami tej wiecznej, każde nowe osiedle po chrzcie ogniowym dostawało niebiański.<br>Takie
