szef ekipy chińskiej, ubrany w przepisowy, zapinany pod szyję mundur. Wymieniamy się proporczykami (Raymond w roli tłumacza), rozpijamy butelkę chińskiej wódki, zagryzając wedlowską czekoladą. Spotkanie odbywa się w duchu wzajemnego porozumienia i przyjaźni, kończymy je głębokimi ukłonami oraz szczerym: Do zobaczenia na Marsie!&lt;/&gt;<br><br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;Los komsomolski&lt;/&gt;<br>Rejs trwa. Białe syberyjskie noce nie dają spać, sprzyjają procesom integracji wzdłuż linii językowych, doświadczeń historycznych, podziałów kastowych i hierarchii służbowej. Krasnojarscy komsomolcy pilnują realizacji programu. Rano wzywają na gimnastykę, organizują teatrzyki, dni narodowe, konkursy i ogniska, gdy statek przybija do brzegu. Wieczorem zbierają się na &lt;orig&gt;planiorkach&lt;/&gt;, by omówić sukcesy i porażki dnia. Instruktor od &lt;orig&gt;fizkultu&lt;/&gt; składa samokrytykę