z kart Psałterza, i tej, którą znamy (przed wszystkim) z Pieśni, a którą na<br>zwaliśmy orfejską. Wobec niejasnej chronologii utworów i wobec faktu, że kreacja Dawida-poety jest własnością oryginału, byłoby rzeczą ryzykowną mówić tu o ewolucji Kochanowskiego. Można jednak odnaleźć w jego twórczości dwie dominujące, choć wyraźnie w czasie nie rozdzielone koncepcje poety. Jedna - koncepcja poety, człowieka wyjątkowego, obdarzonego mandatem prawie boskim, dawcy nieśmiertelnej sławy, ale śmiertelnego i cierpiącego na skutek kaprysów i przypadków zewnętrznej Fortuny. To Orfeusz. I druga - koncepcja poety uwikłanego w sieć konfliktów z Bogiem, ludźmi i samym sobą, zagrożonego nie tylko z zewnątrz, ale i od wewnątrz