to uratowanie neutralności na wypadek konfliktu światowego. Gdyby Franco był się opowiedział za Aliantami w roku 1940, Hitler by go połknął w dwa tygodnie; gdyby Franco był tę wojnę wypowiedział Niemcom w 1944 roku, to by go alianci wyrzucili, tak jak rzucili na pożarcie wszystkich swych aliantów w środkowej Europie, nie wyłączając Badoglio i króla Umberto. Dla słabych polityka neutralności jest zawsze jedynym ratunkiem. Gdy przedstawiciel małego narodu, czy jest nim Franco, czy Kekkonen, czy Suvanna Phuma to rozumie i umie tę politykę przeforsować, jest wielkim człowiekiem, choćby jego polityka wewnętrzna wydawała się nam ohydną. Gomułka był w Polsce popularny w roku