tęsknota za Zacharkiem. Smocurek słuchał uważnie. Nie przerwał mi ani razu.<br>- Skąd wiedziałeś, że będziesz potrzebny? - spytałam w pewnej chwili.<br>W blasku ognia ujrzałam, jak smoczy pysk wykrzywia się z zadowolenia.<br>- Nie da się ukryć, że przybyłem we właściwym momencie - przyznał. - Mam dar wyczuwania nieszczęść - odparł poważnym głosem. - Groziło ci niebezpieczeństwo.<br>- Groziło mi niebezpieczeństwo... - powórzyłam wcale nie zdziwiona.<br>- Skoro wyskakujesz z okna nad kilkudziesięciometrowym urwiskiem?<br>- Ale tam parę dni temu był ogród. Na pewno! - powiedziałam stanowczo.<br>- Zgadza się. Ale obecnie Zamczysko stoi na stromej skale. Prowadzi do niego jedynie wąska ścieżka. - Widząc moje nie rozumiejące spojrzenie, dodał: - To sprawka Księżnej. Nie