przeciwnikami. W gruncie rzeczy w oczekiwaniu zmierzchu rządów Jasera Arafata wszystko, co dzieje się w Gazie, a teraz także na Zachodnim Brzegu, jest wynikiem brutalnej walki o władzę. Los trzech milionów Palestyńczyków, żyjących pod okupacją Izraela i ograbianych przez własnych przywódców, nie obchodzi nikogo.<br><br>Mimo wszystkich znaków na ziemi i niebie, nie wydaje się, aby Jaser Arafat zamierzał wyrzec się swego kulawego stołka. Stary wyga wewnętrznych wojen podjazdowych i mistrz politycznych intryg, wciąż zręcznie manipuluje kukiełkami. Od szesnastu lat nie zwołał zjazdu partyjnego, który mógłby ograniczyć jego kompetencje. W jego najbliższym otoczeniu panuje przekonanie, że Arafat wolałby śmierć fizyczną od śmierci