struktura zasady niesprzeczności <br>zakłada także, iż każdy określony byt jest "przecięciem się tego, czym byt <br>jest, z tym, czym nie jest". Oznacza to, że każdy byt musi być określony <br>przez swoją negację, której istnieniem jest uwarunkowany. W tym sensie <br>pojęcie ogólne bytu jest definiowane w odniesieniu do swojej negacji, czyli <br>niebytu (braku bytu). Wzajemne znaczeniowe uwarunkowanie bytu i niebytu <br>(braku bytu) jest ontologicznym wstępnym warunkiem, który leży u podstaw <br>czysto logicznej niemożliwości, aby jakiekolwiek zdanie prawdziwe mogło <br>zakładać tożsamość negacji i afirmacji. Afirmacja jest bowiem afirmacją <br>właśnie dlatego, że nie jest negacją. Wszelkie wyróżnianie staje się niemożliwe, <br>jeśli nie jest możliwa