Może dlatego, że to ona ją odkryła i postanowiła powołać z powrotem do życia. Wszystkie jej myśli obracały się wokół cegielni. Kupiła książki i studiowała technologię wypalania cegieł metodą angielską, czeską.<br>- Ale... - bąknęła Zuzia. - To nie jest chyba zawód dla kobiety... <br>Ewelina parsknęła śmiechem, bo dokładnie to samo powiedział jej niedawno Tadeusz. Od wielu dni wstawała o piątej, wkładała flanelową koszulę i drelichowe portki, włosy związywała tasiemką z tyłu, żeby nie wchodziły jej w oczy i przełknąwszy coś naprędce, pędziła do cegielni. Wracała stamtąd pod wieczór tak zmordowana, że Tadeusz musiał jej ściągać gumiaki. No cóż, zapach przepoconych onuc nie należał