Typ tekstu: Książka
Autor: Błoński Jan
Tytuł: Forma, śmiech i rzeczy ostateczne
Rok: 1994
gdy Miętus prowokuje mini-rebelię służby. Uciekając z Zosią, Józio jest już całkiem dorosły. Porwał ją przecież i żenić się może, a zatem powrócił do swego naturalnego wieku. Skoro ten sam człowiek pojawia się w Ferdydurke w dwu wcieleniach, może poręczniej byłoby przyjąć, że powieść ma dwóch narratorów, dojrzałego i niedorosłego? Teoretycznie możliwe, takie rozwiązanie nie znajduje uzasadnienia w tekście i to aż z dwu powodów.
Po pierwsze, nie jest tak, że odmłodzony i upupiony Józio stracił pamięć i świadomość swego wieku. Pamięta i rozumie, co się z nim stało, ale nie może działać jako dorosły, ponieważ wszyscy uznali go za
gdy Miętus prowokuje mini-rebelię służby. Uciekając z Zosią, Józio jest już całkiem dorosły. Porwał ją przecież i żenić się może, a zatem powrócił do swego naturalnego wieku. Skoro ten sam człowiek pojawia się w Ferdydurke w dwu wcieleniach, może poręczniej byłoby przyjąć, że powieść ma dwóch narratorów, dojrzałego i niedorosłego? Teoretycznie możliwe, takie rozwiązanie nie znajduje uzasadnienia w tekście i to aż z dwu powodów.<br>Po pierwsze, nie jest tak, że odmłodzony i upupiony Józio stracił pamięć i świadomość swego wieku. Pamięta i rozumie, co się z nim stało, ale nie może działać jako dorosły, ponieważ wszyscy uznali go za
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego