jako panaceum na nędzę i pogorszenie warunków pracy wskazywano akcję samopomocową robotników przy jednoczesnym rozniecaniu nienawiści narodowościowych. Jedynie sprawa kas chorych wywołała zasadnicze wypowiedzi publicystyki i Zjazdu z lutego 1914 r. Artykuły prasowe podkreślały samo pojawienie się ustawy za fakt pozytywny, dający robotnikom możność organizowania się. Jednakże uznawały ją za niedostateczną dla robotników polskich. Dlatego też popierano postulaty Robotniczej Komisji Ubezpieczeniowej, zmierzające do większego obciążenia przemysłowców na rzecz kas i oddania ich zarządu wyłącznie w ręce robotników. Zjazd polecił członkom NZR włączyć się aktywnie do wyborów i organizowania kas chorych.<br>W 1914 r., po dziewięciu latach istnienia, Narodowy Związek Robotniczy mocno