powstał i odszedł ku kolei. Polek ruszył skwapliwie za nim. Widział z oddali, jak mężczyzna omija brodzące wśród łąki bociany, a potem klęka nad strumieniem, ażeby się napić zimnej wody, od której cierpną zęby. W dębniaku biegnącym stromo ku niebu mężczyzna zatrzymał się raptownie.<br>- Wiem, że za mną chodzisz - powiedział niegłośno. Polek zapadł pomiędzy korzenie starego drzewa.<br>- Słyszysz? Polek milczał.<br>- Czego ty ode mnie chcesz? Cisza. Nieznajomy wolno odwrócił się, patrzył w stronę, gdzie spodziewał się Polka.<br>- Widziałem ciebie dobrze. Od samego początku idziesz za mną. Odezwij się, do diabła. Polek wstrzymał oddech. Czuł szybko bijący puls w skroni przyciśniętej do