żal. To było współczucie przeznaczone dla niej samej. Nieudanej śpiewaczki kabaretowej. Płatnej kochanki. Dziewczyny, która wkrótce sama może trafić za sklepową ladę.<br>Gdy była mała, matka wystawiała ją za karę do wielkiego, zimnego przedpokoju. Inge stała sama pod wielką, czarną ścianą i czekała, aż przyjdą po nią olbrzymy. Takie małe, niegrzeczne dziewczynki zawsze kończą w pieczarach potworów. Była tak przerażona, że nie mogła się ruszać. Trzeba słuchać mamusi.<br>- Wezmę tę niebieską - zadecydowała, kiwając na czerwonoręką.<br>Przeszły do pomieszczenia za kotarą. Inge rozpięła płaszcz i powoli uwolniła się od dwuczęściowego kostiumu z brązowej wełny. Gdy była w samej bieliźnie, odwróciła się do