samobójczej "prawdziwych" wiejskich gospodarzy: rolników i hodowców. A jednak i tu socjologiczna teoria samobójstw okazuje się pomocna: jaka bowiem warstwa społeczna (poza pracownikami największych i najmniej rentownych przedsiębiorstw państwowych) została tak nagle, nolens volens, zmuszona do podporządkowania się regułom gospodarki rynkowej? Regułom, które jak dotąd są dla rolników mniej korzystne, niejasne i nieprzewidywalne niż te, do jakich przywykli.<br><br> Przynależność do środowiska wiejskiego lub miejskiego nie wyczerpuje sprawy. Empiryczne badania społeczne wskazują bowiem, że chodzi tu nie tylko o charakter, ale i o wielkość miejscowości. Przypomnijmy, że samobójstwom przypisywano z reguły cechę nie tylko "miejskości", ale zgoła "wielkomiejskości".<br><br> Tymczasem jak wykazują prowadzone