nawet być może komplement.<br>JA: Dziękuję.<br><br>Po kolacji siedzimy jak zwykle w salonie. Emilia przegląda niedbale angielski przekład Na nieludzkiej ziemi, ofiarowany jej przez barona, Marta studiuje swoje notatki o losach NEP-u i przygotowuje się do jutrzejszej klasówki, baron oblicza szanse na pieskach, przerywa jednak rozmyślania, by przyjrzeć się niememu obrazowi na telewizorze i nacieszyć widokiem Yorkshiremenów rozgramiających Pakistańczyków w Old Trafford. Ja zaś czytam nadesłany mi z Londynu przez utalentowanego członka grupy "Kontynenty" poemat, w którym upamiętniony został gwałt imperialistów radzieckich na bratnich proletariuszach węgierskich.<br>Baron skończył właśnie zabawę z pieskami i wstaje, by poprawić ostrość obrazu na ekranie