jest źle. Tymczasem ich <orig>Holzwagen</> pędzi przez las, wkrótce przekroczą granice leśnictwa, którego leśniczy o tej porze tylko czyha na kłusowników ze swoim wiecznie wyprężonym, potężnej mocy myśliwskim sztucerem. Przerażeni pasażerowie próbują podjąć ster, lecz rozszalały koń sunie nieubłaganie w stronę, widocznej już, leśnej przecinki. Podjąwszy nieludzki bój z ludzką niemocą, a raczej z mocą Tura właśnie wypitego, Antek poskramia gniadego i wyprowadza drewnianego kolosa o piczy włos od granicy obrębu. Są bezpieczni. Dziś wprawdzie już nie nagrabią chrustu, ale uszli przynajmniej cało. Antoni Banderola powożąc z gracją ląduje <orig>Holzwagenem</> pewnie za sklepem. By ochłonąć kupują trzy butelki. Pod czułą opieką