nich jednak uderza czytelnika nieubłagana <br>atmosfera danej książki. Katolik, przyzwyczajony żyć w promieniach Łaski, z <br>mimowolnym dreszczem grozy i niedowierzania śledzi dzieje bohaterów walczących <br>rozpaczliwie a beznadziejnie z własnymi błędami i kończy książkę z przekonaniem, <br>że te zapasy nie zostały przedstawione po katolicku, gdyż potęga zła wydaje <br>się w nich nieomal równa potędze dobra.<br>Wrażenie to pochodzi i stąd, że w owych świetnych analizach i skrupulatnych <br>przewodach sądowych uwypuklona zostaje sprawiedliwość, a brakuje w nich miejsca <br>na miłosierdzie. Sprawiedliwość zaś bez miłosierdzia jest z konieczności okrutna. <br>(Jak miłosierdzie bez sprawiedliwości jest niemoralnym pobłażaniem złu.)<br>Przyczyny tego braku tkwią w wymienionej powyżej