to, że w pewnym momencie historii Ziemi, w drugiej połowie trzeciorzędu, liczne odłamy nadrzewnych przedtem małp człekokształtnych zeszły częściowo lub całkowicie z drzew i rozpoczęły egzystencję na bardziej otwartych terenach bądź chodząc już na dwóch nogach, bądź podpierając się wciąż rękami, jednak zupełnie inaczej, niż czynią to dzisiejsze pawiany. Taka niepełna czworonożność mogła już stanowić dobrą odskocznię do późniejszego przyjęcia postawy całkowicie wyprostowanej. Chodzące niekiedy pionowo na dwóch nogach szympansy lub goryle są tego najlepszym dowodem.<br>Tak więc różne małpy w różnych okresach opuszczały środowisko nadrzewne i powracały na ziemię. Odbywało się to w czasach rozprzestrzeniania się terenów otwartych, gdy na