Typ tekstu: Książka
Autor: Urbańczyk Andrzej
Tytuł: Dziękuję ci, Pacyfiku
Rok: 1997
się tylko w buńczucznych komunikatach magnetofonowych: "Nord" w drodze na wschód, "Nord" w drodze na wschód... A juści!
Ale teraz to się nam udaje. Lecimy jak na skrzydłach, tnąc kłęby mgły po omacku, na ślepo, w jakimś alegorycznym obrazie zapamiętania. "Ślepy pęd" czy "Na oślep" zatytułowałbym taki obraz.
Dziwne, dziwne, niepojęte. Cztery doby mgły super. Mgły, której nie rozgonił nawet kolejny sztorm. Jak wielki obszar zalega ona? Czy może jest to tylko coś lokalnego wraz z czym "Nord" nierozłącznie przesuwa się w "dance macabre" tańczonym w rytmie kaprysu Pacyfiku?
Ciepłe powietrze z rejonu Hawajów niesione na północ kondensuje wilgoć, wytwarzając mgły
się tylko w buńczucznych komunikatach magnetofonowych: "Nord" w drodze na wschód, "Nord" w drodze na wschód... A juści!<br> Ale teraz to się nam udaje. Lecimy jak na skrzydłach, tnąc kłęby mgły po omacku, na ślepo, w jakimś alegorycznym obrazie zapamiętania. "Ślepy pęd" czy "Na oślep" zatytułowałbym taki obraz.<br> Dziwne, dziwne, niepojęte. Cztery doby mgły super. Mgły, której nie rozgonił nawet kolejny sztorm. Jak wielki obszar zalega ona? Czy może jest to tylko coś lokalnego wraz z czym "Nord" nierozłącznie przesuwa się w "dance macabre" tańczonym w rytmie kaprysu Pacyfiku?<br> Ciepłe powietrze z rejonu Hawajów niesione na północ kondensuje wilgoć, wytwarzając mgły
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego