wdzięczność dla doktora <br>Paj-Chi-Wo kazał wyprawić wielkie uczty dla wszystkich ubogich <br>w całym kraju i rozdać im dwanaście worków brylantów, <br>rubinów i szmaragdów.<br><br>Gdy wyzdrowiałem, znowu wziąłem się do nauki, a równocześnie <br>straciłem zupełnie pociąg do konnej jazdy i do polowania.<br><br>Myśl o tym, że zabiłem króla wilków, niepokoiła <br>mnie nieustannie. Lata biegły, a jego rozwarta czerwona paszcza <br>i świecące ślepia nie wychodziły mi z pamięci.<br><br>Pamiętałem też zawsze ostrzeżenie doktora Paj-Chi-Wo <br>i nigdy nie rozstawałem się z ofiarowaną mi przezeń <br>czapką.<br><br>Tymczasem w królestwie zaczęły się dziać <br>rzeczy niepojęte. Ze wszystkich stron kraju donoszono, że <br>olbrzymie