uwzględni się poważny uraz, którego doznał taternik, oraz noc, która nieuchronnie nadeszła - zamknięcie akcji w dziesięciu godzinach (od alarmu do szpitala) należy uznać za sukces.<br>Powtórzę w tym miejscu, że rzeczywisty i pełny sukces może być tylko wtedy, gdy uratuje się człowieka. Wtedy doprawdy wszystko dokoła ma specyficzny urok i nieporównywalną z niczym innym barwę. Nie umiem inaczej wypowiedzieć tego, co dane mi było odczuwać czasem w górach. Jak mam przekazać chwile olśnienia, pojawiające się czasem jak błysk w szarości długich godzin trwania akcji? Jak udowodnić, że pot i zmęczenie mogą mieć różną wartość, zależnie od wyzwalających je okoliczności? Wyprawa jest