jak bladym cieniem rzeczywistych osiągnięć w tym zakresie jest produkt jej wyobraźni. Powraca jednak wciąż to samo pytanie: jakim cudem pisarka mogła tak zupełnie nic nie wiedzieć? Nawet w państwie policyjnym krążą przecież pogłoski. Nawet w społeczeństwie tak zamkniętym jak NRD-owskie - tłumaczenie, że o niczym się nie wiedziało, brzmi nieprawdopodobnie. Akurat zresztą w wypadku NRD dochodził do głosu znany paradoks, wynikły ze zderzenia totalitarnego ideału społecznego z demokratyzmem dwudziestowiecznej technologii komunikacji: sama tylko możliwość odbierania programów zachodnioniemieckiej telewizji na niemal całym obszarze Niemiec Wschodnich wystarczy jako argument na rzecz tezy, że "nie wiedzieć o niczym" mógł tylko ktoś, komu bardzo