zasięgiem ogniowego oddziaływania, a także wydatne zwiększenie manewrowości wojsk stawia przed rozpoznaniem powietrznym nowe, znacząco większe niż dotychczas wymagania, głównie w zakresie ześrodkowywania wysiłków na realizację najważniejszych zadań. Aby bowiem terminowo wykryć przeciwnika, a jednocześnie nie pozostawić mu możliwości wyjścia spod obserwacji, rozpoznanie powietrzne musi być prowadzone aktywnie i systematycznie, nieprzerwanie, ciągle. z tego względu zupełnie nowym wymaganiem jest zbiór informacji nie o wszystkich obiektach leżących w sferze zainteresowania, a jedynie o obiektach w danym momencie najważniejszych, które pierwsze winny ulec eliminacji (tzw. pierwszej kolejności rażenia) i terminowe, precyzyjne wskazanie ich położenia własnym środkom ogniowym.<br>Zwykle jednak obiekty te są skrupulatnie