targu.<br>Przyszła też kolej na matkę Kaliasa. Bogato ubrany wyzwoleniec zdobną w pierścienie ręką wskazał na Arsinoe.<br>- Ej, ty tam - krzyknął do herolda - chcę zbadać umiejętności tej Greczynki, każ jej zagrać pieśń weselną!<br>Herold prętem dotknął ramienia Arsinoe i ukwieconej lutni.<br>- Graj - rozkazał po grecku - tylko wesoło!<br>Matka utkwiła przerażone, nieprzytomne oczy w twarzy kupującego, poruszyła wargami i rękoma objęła lutnię.<br>- Graj - powtórzył herold.<br>Palce matki pobiegły po strunach, które rozpłakały się nagle perlistymi dźwiękami jak krople deszczu na miedzianej tablicy.<br>- Wesoło! - krzyknął herold i śmignął prętem przez plecy matki.<br>- Dosyć - przerwał kupujący. - Niech zaśpiewa.<br>Powstrzymując gwałtownie dławiące ją łzy Arsinoe