to był problem. I za każdym razem scenariusz się powtarzał, my staraliśmy się je traktować nadzwyczajnie, jak członków rodziny, a one po jakimś czasie przestawały rozumieć dlaczego ja to ja a one to one. Moim mężem nie chciały być, ja byłam ich marzeniem. Rozumiały jedno, że cała ta sytuacja jest niesprawiedliwa i nie z ich winy. A pomiędzy mną i nimi nie ma żadnej różnicy, co więcej, one wypadają jak się zastanowić korzystniej pod każdym względem.<br>Kto przyjedzie teraz? Może Honorata?<br><br>&lt;tit&gt;Ona się za nas modli czyli Pani Honorata&lt;/&gt;<br><br>Mówiłam, że chciałabym napisać książkę o moich gosposiach. Nigdy takiej książki nie