zaufanie, poszczuł Ferenza korzystając z pierwszej okazji, żeby wyrzucić.<br>- Ale dlaczego to zrobił?<br>- Bo jakbym odwołał zeznania, wyglądałoby, że się chcę zemścić za to, że mnie zwolnił z pracy. To przecież jasne.<br>Radca siedział zgarbiony. Znam prawdę - myślał gorzko - sam tego chciałem. A mogłem żyć nie wiedząc o niczym. Spokój nieświadomych. Przecież nic nie zmienię! Nie mam dowodów. Tamtemu uwierzą, nie mnie.<br>I komu byłoby na rękę dziś, kiedy sprawa zamknięta, wszczynać śledztwo od nowa... Milczeć, żeby nie mówiono źle o nas, o ambasadzie. Milczeć dla dobra Węgier? Zacisnął splecione dłonie do bólu. Przecież to nikczemne! Czy zawsze prawo na tym