z ich<br>wyjazdem do Francji.<br><br><br> Następne cztery dni należały do najmilszych, jakie można<br>było sobie wymarzyć w tamtym niespokojnym wojennym<br>czasie. Oburzył ich urok Budapesztu, zaszokował gwałtowny<br>przeskok od polskiej rzeczywistości okupacyjnej do tego<br>miasta ludzi wolnych, roześmianych, pełnych życia. Wszystko<br>ich interesowało i zadziwiało. Po trudach ciągłych marszów, po<br>nieustannym napięciu, w jakim żyli od trzech z górą miesięcy,<br>nastąpiło zupełne odprężenie - oddychali pełną piersią, wolni<br>wśród wolnych.<br> Czwartego dni zgodnie z poleceniem zgłosili się w konsulacie<br>przy Vaci utca 13. Stanisław Kuś dowiedział się, że za<br>kilka dni otrzyma paszport i będzie mógł wyjechać. Dwaj<br>pozostali natomiast znowu odbyli