tak trudno się pogodzić z niektórymi zdarzeniami. Dzisiaj znów zastrzelono dwóch naszych towarzyszy...<br>Kossecki podniósł się nagle i podszedłszy do okna stanął tam, odwrócony do Podgórskiego plecami. Po chwili odezwał się:<br>- Chciałem pana spytać o jedną rzecz... - Słucham.<br>- Dużo pan przeszedł przez te lata... Tamten wzruszył ramionami:<br>- Jak każdy.<br>- To nieważne. - Wspólność?<br>- W pewnym sensie nieważne - poprawił się Kossecki natychmiast. - Albo nie zawsze ważne, tak może lepiej powiedzieć. Zresztą to inna sprawa. Znajdował się pan zatem w różnych sytuacjach. Przeżył pan kiedy prawdziwe niebezpieczeństwo?<br>&lt;page nr=91&gt; - Któż go nie przeżył? - Śmierć panu groziła?<br>- To też. Trudno było tego uniknąć. Kossecki się zamyślił.<br>- To