Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Przegląd Biblioteczny
Nr: 2
Miejsce wydania: Wrocław
Rok: 1981
Tytuł: Przegląd Biblioteczny
Nr: 2
Miejsce wydania: Wrocław
Rok: 1981
5.03.1981.
*
Z ŻAŁOBNEJ KARTY
ANNA KOTARSKA
(1910-1980)
Należała do nielicznych w Polsce znawców dawnej książki. Emerytowany starszy kustosz dyplomowany w Bibliotece Narodowej. Zmarła 21 czerwca 1980 r. Pozostawiła po sobie niezapełnioną pustkę. Stratę tę odczuliśmy boleśnie nie tylko my, Jej koledzy, ale wielu ciężko doświadczonych przez los: niewidomym udzielała swego wzroku, starym opuszczonym ludziom swej opieki, niejednokrotnie oszczędzając im ostatniej goryczy - śmierci w osamotnieniu.
Pisanie wspomnień o bliskich, co odeszli, należy do zadań trudnych. Dla autorki tych słów tym trudniejsze, że Zmarła była jej najbliższą towarzyszką pracy przez bez mała ćwierćwiecze, przyjaciółką, niezawodną w troskach, szczerze oddaną w
*
Z ŻAŁOBNEJ KARTY
ANNA KOTARSKA
(1910-1980)
Należała do nielicznych w Polsce znawców dawnej książki. Emerytowany starszy kustosz dyplomowany w Bibliotece Narodowej. Zmarła 21 czerwca 1980 r. Pozostawiła po sobie niezapełnioną pustkę. Stratę tę odczuliśmy boleśnie nie tylko my, Jej koledzy, ale wielu ciężko doświadczonych przez los: niewidomym udzielała swego wzroku, starym opuszczonym ludziom swej opieki, niejednokrotnie oszczędzając im ostatniej goryczy - śmierci w osamotnieniu.
Pisanie wspomnień o bliskich, co odeszli, należy do zadań trudnych. Dla autorki tych słów tym trudniejsze, że Zmarła była jej najbliższą towarzyszką pracy przez bez mała ćwierćwiecze, przyjaciółką, niezawodną w troskach, szczerze oddaną w
5.03.1981.</div> <page nr=269><br>*<br><div type="art" sex="f"><tit>Z ŻAŁOBNEJ KARTY</tit><br><div1><tit1>ANNA KOTARSKA<br>(1910-1980)</tit1><br><intro>Należała do nielicznych w Polsce znawców dawnej książki. Emerytowany starszy kustosz dyplomowany w Bibliotece Narodowej. Zmarła 21 czerwca 1980 r. Pozostawiła po sobie niezapełnioną pustkę. Stratę tę odczuliśmy boleśnie nie tylko my, Jej koledzy, ale wielu ciężko doświadczonych przez los: niewidomym udzielała swego wzroku, starym opuszczonym ludziom swej opieki, niejednokrotnie oszczędzając im ostatniej goryczy - śmierci w osamotnieniu.</intro><br>Pisanie wspomnień o bliskich, co odeszli, należy do zadań trudnych. Dla autorki tych słów tym trudniejsze, że Zmarła była jej najbliższą towarzyszką pracy przez bez mała ćwierćwiecze, przyjaciółką, niezawodną w troskach, szczerze oddaną w
