polsko-żydowskich w latach 1939-1947. Padają bowiem w książce słowa ostre, jest wiele pretensji i oskarżeń wobec choćby Armii Krajowej. Autor nie szczędził twardych osądów Żydom-kolaborantom, nie szczędzi ich też wielu Polakom. Władysław Bartoszewski próbuje pokazać kontekst tych opinii, źródła wielu obecnych w "Nadmiarze pamięci" przekłamań, niejasności i niewiedzy (zwłaszcza w odniesieniu do działań AK). Pisze: <q>"W jego wypowiedziach można dostrzec wiele goryczy graniczącej z rozpaczą, wynikającej z odpowiedzialności za ludzi, którymi kierował czy dowodził <gap> W jednym niewątpliwie należy się z nim zgodzić. Ludzie znajdujący się w sytuacji ekstremalnie tragicznej, Żydzi, którzy szli na śmierć, i Żydzi próbujący walczyć