na białych mych powiekach,<br>Dzieje te bliskie, choć dalekie,<br>Dzisiaj wspominam białym wierszem.<br><br>Lecz z rymem, tak jak niegdyś z tobą,<br>Tylko na krótko się rozstaję:<br>Powraca ptak do swego gniazda,<br>A noc do snu, a sen do powiek.<br><br>Niechaj twe serce odpoczywa<br>W moim spokoju, w mojej ciszy;<br>Byłaś niewierna mnie i sobie,<br>Gdy przybywałaś na nizinach.<br><br>Teraz powracasz dniem i nocą<br>Z drogi dalekiej chociaż z bliska,<br>Do ust przyciskam twoje smutki,<br>Twoje pomyłki, twoje winy...<br><br>Dopiero teraz, ukochana,<br>Możemy spojrzeć sobie w oczy<br>Jak w dwa zwierciadła przeciwległe<br>Zamykające nieskończoność.&lt;/&gt;<br><br><br>&lt;div sex="m"&gt;&lt;tit&gt;BŁĘKIT I KAMIEŃ&lt;/&gt;<br>Cóż się dziwić błękitowi, cóż