się do określenia możliwości wskazania, która z dwóch lub trzech równocześnie prezentowanych próbek (na przykład strumieni wypływających z olfaktometru) jest zanieczyszczona. Liczba ślepych prób (powietrza odniesienia), prezentowanych równocześnie z gazem zanieczyszczonym, może być większa. Oceniający jest informowany, że zanieczyszczona jest tylko jedna z ocenianych próbek i proszony o jej wskazanie niezależnie od tego, czy jest w stanie stwierdzić różnicę zapachu (metoda wymuszonego wyboru). Wskazując tę próbkę, informuje, czy jest pewny, ma wątpliwości lub był zmuszony do wyboru losowego. W każdej serii pomiarów liczbę udzielonych poprawnych odpowiedzi koryguje się poprzez uwzględnienie trafień losowych (tym mniej prawdopodobnych, im większa jest liczba równocześnie prezentowanych