sobą wytworzyły określone modele zachowań, zmienne zresztą zarówno w czasie, jak i w przestrzeni. Nie ma więc jak dotąd, żadnej klasyfikacji lub typologii, spełniajacej postulaty wymagane przy tego rodzaju ujęciach. Niemniej, jeśli chcemy nie tylko opisywać zachowania, lecz i zrozumieć ich sens oraz znaczenie społeczne, stworzenie jakiegoś systemu klasyfikacji jest niezbędne. Niestety, dotychczasowe próby w tej dziedzinie okazały się niezbyt udane, co wynikało przede wszystkim ze zbyt wąskospecjalistycznego podejścia ich autorów, przypisujących dominującą rolę tym uwarunkowaniom lub cechom, które były autorom najbliższe. I tak, zarówno behawioryści starej daty, socjobiologowie lub etologowie wszelkie zachowania ludzkie traktują jako pochodną cech odziedziczonych, mniej lub