ani co do swych zamiarów wobec niego autor nie pozostawia najmniejszych wątpliwości:<br><br>&lt;q&gt;rozsądni mówią że można współżyć z potworem [...] Pan Cogito jednak nie lubi życia na niby [...] Pan Cogito chce stanąć do nierównej walki&lt;/&gt;<br><br>W stanie wojennym walka była istotnie nierówna. Nie znaczy to, że wolno było skapitulować. Postawę dawnej niezgody - postawę wyprostowaną i potęgę smaku - nowy tom Herberta wyostrza zgodnie z jego perspektywą:<br><br>&lt;q&gt;I jeśli Miasto padnie a ocaleje jeden on będzie niósł Miasto w sobie po drogach wygnania on będzie Miasto.&lt;/&gt;<br><br>&lt;name type="tit"&gt;Raport...&lt;/&gt; wzywał do walki do upadłego, do postawy straceńczego sprzeciwu. I w tych prostych i stanowczych nakazach i