sztywności) s oraz współczynnika napięcia wiązadeł głosowych &lt;gap&gt;. Drgania strun głosowych można zatem wyrazić &lt;gap&gt; gdzie &lt;gap&gt; - częstotliwość drgań własnych wiązadeł głosowych, &lt;gap&gt;.<br>Zależność (10.2) jest wyprowadzona na podstawie dwumasowego modelu źródła krtaniowego i pozwala na symulowanie ilościowych zmian niektórych stanów patologicznych krtani. Przykładami takich zmian są wszelkiego rodzaju narosty o charakterze nowotworów niezłośliwych, takie jak: guzki i polipy, które powstają na wiązadłach głosowych i zwiększają czynną masę m, natomiast częściowy zanik fałdu wiązadła głosowego powoduje zmniejszenie tej masy. Unieruchomienie jednego lub obydwu wiązadeł głosowych, wskutek porażenia nerwów krtaniowych, może być symulowane zmianą wartości parametru sztywności s. Dąży ona do nieskończoności w przypadku porażeń