na tapczanie i słuchała radia. Były to nagrania z konkursu szopenowskiego.<br>Nie znoszę muzyki, zwłaszcza melodycznej i harmonijnej, gdyż wpływa ona obezwładniająco na umysł. Dawno stwierdziłem na sobie jej paraliżujące działanie. Usiadłem więc obok Kiry i wyłączyłem radio.<br>- Dlaczego przeszkadzasz mi słuchać? - powiedziała z irytacją. - Pozbawiasz mnie wszelkich przyjemności. Jesteś nieznośny!<br>Przeprosiłem ją z właściwą mi łagodnością i dałem jej do przeczytania spreparowaną przeze mnie recenzję.<br>- Co mnie to obchodzi? - rzekła z rozdrażnieniem w głosie. Rzuciła okiem na kartkę maszynopisu, po czym dodała:<br>- Bzdury... Powiedziałbyś lepiej Weronice, żeby mi zaparzyła kawy.<br>- Myślałem, że przywiązujesz większą wagę do moich sukcesów naukowych - powiedziałem