chcą być szczęśliwi, myślałem, ja za wszelką cenę muszę być szczęśliwy, obojętnie, co to będzie znaczyło dla innych, muszę coś zrobić dla siebie, bo nawet jeśli zawsze wszystko robiłem dla siebie, jeśli przez całe życie narzucałem swoją wolę, teraz powinienem spełnić obowiązek wobec szczęścia. <br>Był we mnie jakiś blask, coś niezrozumiałego, tak przynajmniej mówiły moja kuzynka Ada i Maria, żona kuzyna i przyjaciela, emanowała ze mnie pewność, poczucie wartości, którego nigdy nie miałem, tak powiedziała Ada, a później Maria, i przyznawałem rację ich intuicji, w przeciwnym razie nie mógłbym zrozumieć, dlaczego dwie kobiety niespotykanej urody zwracają uwagę na człowieka całkiem przeciętnego