Teraz jest inaczej. Nadrabiam stracony czas. A muszę się śpieszyć bo przecież nigdy nic nie wiadomo. Ufam Bogu do końca, zwłaszcza Chrystusowi, który obdarza mnie miłością jedyną, chociaż pozaziemską. Ty mamo jesteś przy mnie nieustannie. Czasem "uciekasz" do lasu na chwilę, na kilka godzin by unieść ciężar bycia z tak niezwykłym dzieckiem. Czasem bombarduję Cię różnymi informacjami ze swego życia. Trudno je unieść. Wiem tylko, że pragniesz mojego szczęścia. Martwisz się, że na starość zostanę sama, że nie ma tego zwykłego szczęścia jakie daje mąż, dziecko, rodzina. A to Ty jesteś dla mnie całym światem, chociaż tak być nie powinno. Trzeba