nukleonów, powiększa o 1 liczbę atomową. Podobnie emisji dodatniego pozytonu towarzyszy zamiana protonu na neutron i zmniejszenie o 1 liczby atomowej (rys. 5.1). Proces ten nie ma natury elektromagnetycznej, nie zachodzi też pod wpływem oddziaływań silnych. Długie stosunkowo czasy życia ze względu na ten rozpad wskazywały, że zaangażowane w nim oddziaływanie ma raczej bardzo małą wielkość. Nazwano je oddziaływaniem słabym.<br>&lt;gap&gt;<br>Gdy zmierzono energie emitowanych w tym rozpadzie elektronów, pojawiły się pierwsze kłopoty. Okazało się mianowicie, że mają one rozmaite wartości, od bliskich zera do pewnej energii maksymalnej. Inaczej mówiąc, widmo tych elektronów, podające zależność ich liczby od energii, jest widmem