1955 r. Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie podjęło uchwałę w sprawie ochrony i opieki nad zabytkami. Usprawiedliwieniem tego kroku miało być wyjaśnienie, że "&lt;q&gt;Pomorskie pomniki kultury są bardziej cenne, ponieważ dokumentują istnienie więzi kulturalnej, łączącej całą słowiańszczyznę zachodnią...&lt;/&gt;" a "...&lt;q&gt;zabytki mówią o wielkich słowiańskich tradycjach&lt;/&gt;". Równocześnie stwierdzono: "&lt;q&gt;że proces niszczenia nie skończył się wraz z działaniami wojennymi&lt;/&gt;" i "&lt;q&gt;że na terenie &lt;name type="place"&gt;Ziem Odzyskanych&lt;/&gt; zagadnienie opieki nad pomnikami naszej kultury wobec wrogiej i bałamutnej propagandy, uprawianej na Zachodzie, posiada szczególną wagę polityczną&lt;/&gt;". Ponadto informowano: "&lt;q&gt;Niszczenie zabytków i to tak przez jednostki jak i instytucje należą jeszcze obecnie do spotykanych zjawisk&lt;/&gt;".<br>Równolegle