płodnego ich połączenia. Tak pojęty polski indywidualizm miałby być współcześnie gwarancją szczęśliwego mariażu idei niepodległościowej i idei socjalistycznej.<br> Jeśli na początku prezentacji Nietzschego Berent jawi się jako zwolennik burzenia, oczyszczania pola, a później pokazuje nam Nietzschego kontynuatora, to w broszurze o idei nacisk położony jest nie na walkę, nie na niszczenie, nie na negację, ale na harmonijne współistnienie rozmaitych tendencji, ocalanie każdego oryginalnego przejawu myśli. Wybór tych właśnie trzech wybitnych postaci jest też dowodem zaufania do zupełnie innych cnót i dyspozycji niż właściwości, jakie Nietzsche przypisywał Blondbestii. Warto zwrócić przy tym uwagę na sposób, w jaki Berent mówi o tych postaciach