osób. Po bardzo długim czasie głosy wreszcie ucichły, a za to Lesio usłyszał kroki. Kroki zbliżyły się i zza swojej deski ujrzał doskonale mu znane nogi pięknej Barbary. Nogi zatrzymały się nieruchomo i w milczeniu, i zagapionemu w nie Lesiowi już zaczęła spływać na serce miła słodycz, gdy nagle do nóg Barbary podeszły inne nogi, tym razem męskie. Zatrzymały się za nimi, a wtedy nogi Barbary poruszyły się i odwróciły w kierunku nowo przybyłych. Nie padło ani jedno słowo.<br>Po długiej chwili Lesio nagle zorientował się, że wnosząc z pozycji czterech widocznych nóg, niewidoczna dla niego sytuacja na górze powinna mu