jako wzrost w kategoriach realnych i zwiększali z tego powodu podaż pracy. Wzrost zatrudnienia jest jednak tylko przejściowy, gdyż po pewnym czasie pracownicy uświadomią sobie swoje błędne oczekiwania inflacyjne i dostosują je do faktycznej inflacji, na rys 16.6 wynoszącej 3% (hipoteza oczekiwań adaptacyjnych). Zaczną oni domagać się podwyżek płac nominalnych, w efekcie czego płace realne ustalą się na pierwotnym, wyższym poziomie, a zatrudnienie obniży się do wyjściowego poziomu, określanego przez stopę bezrobocia bn. Na rys 16.6 znajduje to wyraz w przejściu z punktu B do punktu C. Dalsze próby obniżania bezrobocia poniżej poziomu bezrobocia naturalnego będą wywoływać analogiczne skutki